In Mouzon

Een stuk later dan gewoonlijk begint uw scribent met zijn dagelijkse taak. We poogden na aankomst -waarover zo meer- een overnachting voor morgen te vinden maar dat viel niet mee. Twee uur later toch geslaagd maar toen was het etenstijd. Nu fantastisch gegeten maar daarover -alweer- dadelijk meer. Om de chronologie wat op orde te houden eerst de afsluiting van gisteren.
Over het eten kunnen we kort zijn: niks mis mee: een goede salade voor Ans en een entrecote sans creativiteit.voor Rina en mij en zoals gezegd: niks mis mee maar geen bijzonderheid.
Vanochtend weer om 9.00 uur op de fiets en verder in dit prachtige dal. Nog niet vermeld: de infrastructuur is geweldig. Redelijk nieuwe fietspaden, prima aangegeven, niks met de Franse slag. Ik denk dat via Europa we allemaal meebetaald hebben maar wat ons betreft is het dat waard.
Om een uur of 11 in een stadje naar de alimentation gegaan. Daar de lunchinkopen gedaan en bij de kassa vroeg de -naar zijn uiterlijk te oordelen Noord-Afrikaanse- kassier waar wij vandaag=n komen. Op het antwoord “België en Nederland” kwam de reactie: “Kinderbijslag!” Met een lach. Flip de Winter en Geert Wilders zouden hun oordeel bevestigd zien, wij hebben vooral veel gelachen.
Een goede 70 kilometer na ons vorig adres aangekomen in Mouzon. Daar een chambres d’hotes aangetroffen. Een huis, afgebrand gedurende de eerste Wereldoorlog, herbouwd in vakwerkstijl en vooral heel groot. Een paar jaar geleden gerestaureerd en echt in oude luister hersteld inclusief hertengeweien en zwijnkoppen aan de muur en een olifantenpoot op tafel.
Wij slapen -verschil moet er zijn- op de kamer van de toenmalige dienstbode maar die kwam niets tekort. Prachtig gelegen aan de Maas -het huis, niet de dienstbode-, echt een plaatje.
Gegeten hebben we -ik loop vooruit op de blog van morgen- in het restaurant in dit dorp. Buitengewoon goed gegeten in een restaurant dat aan de buitenzijde niet uitnodigt maar aan de binnenkant geheel op orde is. De keuken blijkbaar ook.
Morgen gaan we naar Dun-sur-Meuse, de laatste plaats aan de Maas die we aandoen. Een wat kortere rit maar het boekingsavontuur van vandaag leert ons dat we maar wat verder vooruit moeten kijken met de slaapplaatsen en daar hebben we dan tijd voor.
Hoe dan ook: morgen meer.

Groeten van de drie