Van Oostende naar Vlissingen

Dinsdag 14-8
Vandaag om ongeveer 18.00 uur aangekomen in Vlissingen. Met ons voornemen om 70-80 km per dag te rijden vlot het niet erg; vandaag 93 kilometer onder de wielen gehad. Heeft zo een paar oorzaken: in Oostende hebben we in het centrum geslapen (wat heel prima was) en dat was nog zo’n 10 kilometer van de route af. Daarnaast is het lastiger dan gedacht om slaapplekken te vinden. In Zeeuws-Vlaanderen is dat ondanks een uitgebreide telefonade van Rina niet gelukt en daarom zijn we doorgereden naar Vlissingen. Dat is dan weer net een paar kilometer verder dan dat we eigenlijk wilden en zo kom je dan aan de 93 kilometer. De Ollanders zitten ondertussen op een score van ruim 540, Rina zit derhalve op zo’n 435 kilometer. Alleszins respectabele afstanden voor 2 60 plussers en een 70 jarige.
Zoals gebruikelijk in deze blog een update over het eten van gisterenavond. In Oostende valt de keuze al vlug op vis en de meiden zijn dol op mosselen (ik word daar helaas ziek van). Op de promenade -dat is de weg langs de haven die op de boulevard uitkomt- keken we wat rond. Redelijk druk allemaal maar ineens stonden we voor restaurant Yot waar slechts een tafeltje bezet was. Dat laat je gewoonlijk dan ook links liggen maar om een of andere reden gingen we toch naar binnen. Wat bleek: de langslopers hadden ongelijk. Een aangename uitbater die de bediening deed, blijkbaar een goede kok(kin) en een uitstekende witte wijn en Oostends tripel. Kortom: eens in Oostende: op naar Yot zou ik zeggen.

Vanuit Oostende via wat geharrewar weer op de route. De weg is steeds van de kust af in België zodat we pas nadat we bij Damme de grens gepasseerd zijn de zee te zien krijgen. In het duingebied natuurlijk wat op en af maar de tocht is prachtig. Alleen de bewegwijzering van de LF1 laat wel wat te wensen over in het Zeeuws-Vlaamse deel. Uiteindelijk hebben we een stuk van de route gemist maar waren tijdig bij het veer in Breskens.
Ik meldde al dat het een telefonade van Rina nodig had om een slaapplek te scoren. Aangekomen bij de B&B blijkt dat een voormalig garagebedrijf te zijn dat verbouwd is en een aantal kamers heeft. Het huis daarnaast heeft ook nodig drie kamers met voorziening en daar slapen we nu. Dat kostte wel nog wat moeite: aangekomen bleek niemand aanwezig te zijn. Briefje aan de deur met de mededeling dat er dan telefonisch contact kon worden opgenomen en dat de baas er dan binnen 10 minuten is. Een gezin uit Bilzen stond ook al te wachten zonder dat die succes gehad hadden. Bij het telefoneren hoorden we binnen de telefoon overgaan. Geen succes derhalve. Kwartiertje gewacht en juist op het moment dat we over alternatieven wilden gaan denken komt de buurman naar buiten. Die weet te melden dat een van de broers die het bedrijf doen aan de overzijde woont; “een van die huizen daar, ik weet ook niet precies welk maar er zal wel een naambord hangen.”. Zo was het ook; een van de uitbaters draafde op en heeft ons binnen gelaten. We zijn derhalve op ons plek!
Nu op weg om als gebruikelijk wat eten te scoren en morgen weer op de fiets!
A demain!
De drie