In Trento

Vanochtend, hoe kan het, met droog weer vertrokken. Sterker nog, de zon scheen en de temperatuur was aangenaam. De uitbaatster van de gelegenheid waar we sliepen meldde dat de ochtend mooi zou zijn en daarna de regen zou komen. "Maar dan zijn jullie allang daar beneden!" Of het aan de hoogte lag weet ik niet maar we hebben de hele dag met mooi weer gefietst.

Volgens plan zou er een fietspad van ruim 90 kilometer langs de rivier moeten zijn vanaf Merano tot aan Trento. Tot aan Bolzano (Bozen in de gangbare Duitse taal hier) ging dat prima en daar liepen de GPS route en de kaartroute uiteen. We volgden de GPS en verlieten de rivier. Jammer: bergop over een flink stuk.
Maar, zoals eerder gemeld, het leuke van in de bergen fietsen is dat je zeker een beloning krijgt. Nu bestond deze uit een werkelijk prachtige fietstocht met een sprookjesachtig uitzicht op de Kalterersee (in Italiaans: Lago di Caldaro). Gelukkig was de klim te doen, de beloning is dan te meer genieten.

Na de afdaling weer terug op de kaartroute langs de rivier.
Zoals gezegd,het weer was goed en met zuidenwind komt de warmte je tegemoet. Dat is in de Lage Landen aldoor prettig maar als je door een dal van noord naar zuid rijdt over een rivierdijk is de wind op den duur wel hinderlijk.
Hoe dan ook, we zijn in Trento aangekomen en maakten uiteindelijk de 92 kilometer vol. Weinig omgereden derhalve en wel volop genoten.

Nog even gisterenavond. Na alles uitgewrongen te hebben zijn we gaan eten in een etablissement bijna om de hoek. Niks mis mee en er was een bruiloft. Grappig was dat de jonge bruid pas later arriveerde in een roze jurk met sleep. Wij zaten op het terras en het bruidje werd door het raam bewonderd. Naarmate de bruid dichterbij kwam, ook zij kwam naar buiten, steeg de leeftijd omgekeerd evenredig met de afstand tot ons. Toen ze ons passeerde waren we het er over eens dat de 50 reeds gepasseerd was. Hoeveelste huwelijk, zo vraag je je dan af?
Eveneens wat anders dan wij gewend zijn was dat de gasten en masse een kaartspel speelden. 's-Lands wijs 's-lands eer, zullen we maar zeggen.

Terug bij ons slaapadres bleek dat daar ook al een feest was. Schoonma van de uitbaatster werd 89. In de ochtend bleek dat de uitbaatster zeer content was dat een en ander achter de rug was. Wat dat betreft is Zuid Tirol dus weer herkenbaar ;>))

Tot zover maar weer met de groeten van

De Drie