De laatste loodjes...
Door: Ton vdv
08 Augustus 2014 | Italië, Sacrofano
We zijn aangekomen in Montecaminetto na een dag stoempen met de fiets.
Hoewel de etappe slechts 52 kilometer lang was, was de zwaarte nogal aan de maat. Niet alleen vanwege de temperatuur van dik in de dertig graden en de zon die redelijk onbarmhartig schijnt.
Het lijkt er op dat Reitsma ons wilde leren dat fietsen in de bergen ook wel eens minder leuk kan zijn. Veel bergop, dan weer een stukje dalen en dan weer omhoog. Nu is dat vaak niet zo erg omdat er beloning op beloning volgt met vergezichten en natuur maar dat is hier anders. Een belangrijk deel van de route gaat over een drukke weg waar het uitzicht ontnomen wordt door of gebouwen (die niet de moeite waard zijn) of hoog struikgewas (ook al niet veel soeps) of de weg is hol zodat je niet over de bermen heen kunt kijken.
Eerlijk is braaf: Reitsma waarschuwt voor de etappe en geeft aan dat er een kortere en makkelijkere route is maar dat die erg druk is en er blijkbaar een kudde hoeren langs de weg staat die mannen van de fiets trekken. Die route dus maar gelaten voor wat die is.
Maar toch: als je dan op de dag ruim 900 klimmeters te doen hebt en de weg is niet inspirerend dan zakt de moed soms wat in de schoenen. Hoort ook bij een voorlaatste dag: eigenlijk wil je er al zijn maar ook de laatste zware loodjes moeten worden getild.
Rina vroeg zich al af waar het spreekwoord vandaan komt, dat van die laatste loodjes. Ze vermoedt dat het bedacht is door diegene die de eerste keer naar Rome gefietst is uit Nederland. Of dat taalkundig geheel juist is betwijfel ik wel maar navoelen kunnen we dat alle drie.
We planden om in Sacrofano de laatste overnachting voor Rome te kiezen. We hebben een hotel gereserveerd maar dat blijkt nog 6 kilometer verder te liggen. Toch maar gedaan en bij aankomst blijkt: terecht! Een leuke accommodatie en een verandering ten opzichte van het hotel van afgelopen nacht.
Hoewel dat gisteren een van de duurdere plekken was van deze reis bleek het hier te gaan om een slechte imitatie van een Van der Valk-locatie. De entree leek nog iets maar verder bleek het een gehorige tent, met een nauwelijks werkende airco en een uitstraling waar je spontaan van in de depressie schiet. Als toefje op de taart bleek ook nog het restaurant gesloten te zijn. We werden verwezen naar een restaurant dat 800 meter verder lag.
We zijn niet zeker of we bij het goede adres zijn aangekomen maar de lokaliteit waar we aten was wel bijzonder. Stel je voor: een groot rond dak met een diameter van zeg 30 meter zonder wanden met daaronder tafeltjes gedekt. Naast die uitspanning een zwembad en de caravan waar de familie die de boel uitbaat woont. Het beeld is: een woonwagenkamp-restaurant.
We blijken een pizza te kunnen eten en die smaakt prima. Ans bestelt een halve liter witte wijn hetgeen tot gevolg heeft dat de vrouw des huizes het terrein verlaat, even later wat besmuikt terugkeert en even daarna: voila le vin blanc op de tafel.
Maar goed, de Hollanders toch tevreden want met de vin, het bier en de pizza moesten we € 32.50 afrekenen.
Morgen dus naar Rome, omdat Rina Pietro regelde hoeven we vanaf vandaag geen reserveringen per telefoon meer te doen. Op een maal na deed Ans dat steeds in het Duits en / of Engels en zelfs een keer in het Frans tot groot genoegen van haarzelf en de andere twee. Hulde kortom!
Straks maar eten in het hotel, de gerant beloofde ons een geweldige maaltijd die -als we contant afrekenen- €22,- zal kosten. Wel apart: ook de accommodatie afrekenen scheelt als we dat contant doen terwijl we wel een formele rekening krijgen. Administratief zal het ongetwijfeld briljant in elkaar zitten.
Wat het eten betreft: we zijn benieuwd!
Tot zover maar weer met de groeten van
De Drie.
P.s. De uitspraak van Confucius is er gisteren bij de pizza bij ingeschoten..... Misschien vandaag?
Hoewel de etappe slechts 52 kilometer lang was, was de zwaarte nogal aan de maat. Niet alleen vanwege de temperatuur van dik in de dertig graden en de zon die redelijk onbarmhartig schijnt.
Het lijkt er op dat Reitsma ons wilde leren dat fietsen in de bergen ook wel eens minder leuk kan zijn. Veel bergop, dan weer een stukje dalen en dan weer omhoog. Nu is dat vaak niet zo erg omdat er beloning op beloning volgt met vergezichten en natuur maar dat is hier anders. Een belangrijk deel van de route gaat over een drukke weg waar het uitzicht ontnomen wordt door of gebouwen (die niet de moeite waard zijn) of hoog struikgewas (ook al niet veel soeps) of de weg is hol zodat je niet over de bermen heen kunt kijken.
Eerlijk is braaf: Reitsma waarschuwt voor de etappe en geeft aan dat er een kortere en makkelijkere route is maar dat die erg druk is en er blijkbaar een kudde hoeren langs de weg staat die mannen van de fiets trekken. Die route dus maar gelaten voor wat die is.
Maar toch: als je dan op de dag ruim 900 klimmeters te doen hebt en de weg is niet inspirerend dan zakt de moed soms wat in de schoenen. Hoort ook bij een voorlaatste dag: eigenlijk wil je er al zijn maar ook de laatste zware loodjes moeten worden getild.
Rina vroeg zich al af waar het spreekwoord vandaan komt, dat van die laatste loodjes. Ze vermoedt dat het bedacht is door diegene die de eerste keer naar Rome gefietst is uit Nederland. Of dat taalkundig geheel juist is betwijfel ik wel maar navoelen kunnen we dat alle drie.
We planden om in Sacrofano de laatste overnachting voor Rome te kiezen. We hebben een hotel gereserveerd maar dat blijkt nog 6 kilometer verder te liggen. Toch maar gedaan en bij aankomst blijkt: terecht! Een leuke accommodatie en een verandering ten opzichte van het hotel van afgelopen nacht.
Hoewel dat gisteren een van de duurdere plekken was van deze reis bleek het hier te gaan om een slechte imitatie van een Van der Valk-locatie. De entree leek nog iets maar verder bleek het een gehorige tent, met een nauwelijks werkende airco en een uitstraling waar je spontaan van in de depressie schiet. Als toefje op de taart bleek ook nog het restaurant gesloten te zijn. We werden verwezen naar een restaurant dat 800 meter verder lag.
We zijn niet zeker of we bij het goede adres zijn aangekomen maar de lokaliteit waar we aten was wel bijzonder. Stel je voor: een groot rond dak met een diameter van zeg 30 meter zonder wanden met daaronder tafeltjes gedekt. Naast die uitspanning een zwembad en de caravan waar de familie die de boel uitbaat woont. Het beeld is: een woonwagenkamp-restaurant.
We blijken een pizza te kunnen eten en die smaakt prima. Ans bestelt een halve liter witte wijn hetgeen tot gevolg heeft dat de vrouw des huizes het terrein verlaat, even later wat besmuikt terugkeert en even daarna: voila le vin blanc op de tafel.
Maar goed, de Hollanders toch tevreden want met de vin, het bier en de pizza moesten we € 32.50 afrekenen.
Morgen dus naar Rome, omdat Rina Pietro regelde hoeven we vanaf vandaag geen reserveringen per telefoon meer te doen. Op een maal na deed Ans dat steeds in het Duits en / of Engels en zelfs een keer in het Frans tot groot genoegen van haarzelf en de andere twee. Hulde kortom!
Straks maar eten in het hotel, de gerant beloofde ons een geweldige maaltijd die -als we contant afrekenen- €22,- zal kosten. Wel apart: ook de accommodatie afrekenen scheelt als we dat contant doen terwijl we wel een formele rekening krijgen. Administratief zal het ongetwijfeld briljant in elkaar zitten.
Wat het eten betreft: we zijn benieuwd!
Tot zover maar weer met de groeten van
De Drie.
P.s. De uitspraak van Confucius is er gisteren bij de pizza bij ingeschoten..... Misschien vandaag?
-
08 Augustus 2014 - 19:36
Stella En John:
Succes morgen en geniet van de laatste kilometers. Een geweldige prestatie! -
08 Augustus 2014 - 19:43
Bebbel:
Morgen vederlicht naar de eindbestemming of is die er dan niet meer, omdat de weg ernaar toe klaar is!? Voer voor filosofen, maar die zijn er wel te vinden in de familie! Verwarrend hoor en spannend wat jullie gaan meemaken , succes en geniet ! Kus Bebbel en rob -
08 Augustus 2014 - 20:02
Lut Huveners:
Knappe prestatie Rina (en zielsverwanten). Alle wegen leiden naar Rome maar die van jullie heeft heel veel moed en spierkracht gevergd.
Op één hand te tellen, diegene die het je nadoen!
Groetjes -
08 Augustus 2014 - 20:22
Mariet :
Nog even en dan zijn jullie er. Leuk om de verslagen te lezen met de bijzondere ervaringen. En vanaf thuis vliegt de tijd. In een vloek en een zucht ben je in Rome en veel ervaringen rijker. Jullie gaan het fietsen nog missen de komende dagen ;-). Kortom, Een bijzondere prestatie! Gefeliciteerd! Groetjes Mariet -
08 Augustus 2014 - 21:07
Lut:
Oei dat is wat tegengevallen vandaag geloof ik.Maar kan me indenken dat op het einde van de rit en tewarme zon en teveel bergop ....de moed ook al eens zoek is.
Wij vandaag droog vertrokken ,maar na enkele km regen en na 50 km nog regen en we waren er niet op gekleed......dus nat tot op het bot !!
en morgen ........DE BELONING voor jullie ferme inspanningen.
xx -
08 Augustus 2014 - 22:01
Nelly:
Nog één keer slapen en dan nog één dag fietsen en dan komt (niet de Sint) maar Rome!
Morgen dus de allerlaatste loodjes,hopelijk wat lichter dan vandaag.
Toch een geweldige ervaring en nog een geweldigere prestatie!
lieve groetjes,nelly -
09 Augustus 2014 - 00:01
Nin:
Holakes aan de drie,
Hoe gaat het liedje weer Rina: 1,2,3,4,5,6,7, zo gaat het goed, zo gaat het beter, al weer een km...
Nog enkele te gaan en dan ..... vuurwerk zou men in Spanje zeggen.
In plaats van vuurwerk misschien een kaarsje laten branden voor jullie intenties en de goede afloop.
Toch ook even vermelden dat jullie schrijver van dienst wel een echte schrijver zou kunnen zijn.
Hele leuke teksten, een plezier om te lezen. Misschien heeft een uitgever wel interesse in jullie verslagen.
Geniet nog van jullie laatste kilometers.
nin
-
09 Augustus 2014 - 08:54
Wolter:
Op dit moment beter in Rome dan in Normandië te verblijven. Regen en nog eens regen! Een voordeel: we hoeven niet te fietsen! Het laatste loodje zie ik jullie vandaag ook glansrijk doorstaan. Ik zie er naar uit jullie volgende week weer in Vught te kunnen begroeten.
Een ontspannen laatste dag!
Groet,
Japke en Wolter -
09 Augustus 2014 - 17:38
Joop:
Chapeau uitspraak van JZ knap gedaan. Geniet van de geleverde prestatie.
En confusius zei ooit:
Succes is altijd afhankelijk van een nauwkeurige voorbereiding en zonder die voorbereiding is falen een feit.
Joopzelf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
